Ząb – wieś podhalańska, leżąca na Pogórzu Gubałowskim. Jedna z najwyżej położonych miejscowości w Polsce, średnia wysokość najwyżej położonej części osiedli Zębu leży na wysokości 1013 m n.p.m. Od strony południowej graniczy z Zakopanem od północnej z Bustrykiem. U podnóża strony wschodniej znajduje się wieś Suche a po zachodniej stronie graniczy z Nowem Bystrem. Teren zamieszkały Zębu leży na wysokości od 910-1021 m n.p.m.

We wsi znajduje się drewniany kościół parafialny budowany w latach od 1915 do 1921 roku o regionalnym wystroju wnętrza z ołtarzem autorstwa Wojciecha Brzegi, przydrożne kapliczki z rzeźbionymi świątkami, żelazne krzyże tzw. hamerskie (pochodzące z Huty Hamerskie, zakładu w Kuźnicach), oraz obsadzony limbami cmentarz, z którego roztacza się widok na Tatry.

Wieś została założona w 1620 r. Jej mieszkańcy pozostali do dziś wierni tradycjom rolniczym i pasterskim. Wieś liczy obecnie ok. 1533 mieszkańców i prawie 400 gospodarstw rolnych. Ma własną szkołę (podstawową i gimnazjum), remizę strażacką i ośrodek zdrowia. Od 1964 r. działa w Zębie zespół regionalny Zbójnicek. Prezentuje on kulturę regionu, ludowych autorów oraz zwyczaje i muzykę góralską.

W Zębie urodzili się znani narciarze Józef Łuszczek i Stanisław Bobak, wychował się tutaj mistrz świata i dwukrotny mistrz olimpijski w skokach narciarskich Kamil Stoch. W Zębie mieszkał kompozytor Henryk Mikołaj Górecki.